WORST

Nog vijf weken en dan wonen we in Oostenrijk.
En wat moet er nog veel gebeuren! Niet alleen het inpakken van alle meuk die we in 42 jaar verzameld hebben, maar ook alle paperassen moeten geregeld worden. Vandaag had ik na het opzeggen van onze doorlopende reisverzekering, de papieren van de Dela in mijn handen.
Ik vroeg mij ineens af waar ik gecremeerd wil worden als ik per ongeluk uit de stoeltjeslift val in Oostenrijk. Wil ik dan mijn feestje daar mit Kaffee met Apfelstrudel of in Nederland met koffie en cake?
Getver, daaaaaaaaar heb ik nu helemaal geen zin in om mee bezig te zijn! Toch is het wel handig om het er eens over te hebben met m’n husband. Hoewel, eigenlijk weet ik al hoe Mario daarover denkt….voor diegenen die niet tegen grove humor kunnen, ff twee regeltjes overslaan!

Mario zegt dan namelijk altijd: “als ik dood ben, dan dauw maar een worst in m’n reet, dan vreten de honden mij wel op”! (…..oeps, sorry!….waarschijnlijk keldert het aantal bloglezers ineens aanzienlijk!…)

hond worst

Maar goed, ik hoop dat ik dit in de toekomst niet echt hoef uit te voeren en dat we het tegen die tijd goed vastgelegd hebben. Momenteel zijn er zaken die nog meer prioriteit hebben. Waaronder het informeren van de belastingdienst, het opzeggen van de buitenschoolse opvang, het stopzetten van automatische afschrijvingen, telefoonabonnementen en kinderbijslag, het regelen van opslag, het huren van een bestelbus, het aanvragen van internationale uittreksels, het uitschrijven uit het GBA/BRP, het opzeggen van verzekeringen, het doorgeven van adreswijzigingen, school informeren, traktaties bedenken, afscheidsfeestje organiseren, autopapieren regelen, etc. Vervolgens de hele mik mak weer in gang zetten in Oostenrijk. Dit betreft allemaal privézaken. Daarnaast moeten we ervoor zorgen dat Mario zijn bedrijf Mailhouse Rock snel weer draaiende is. Dat zorgt tenslotte voor Kaiserbrötchen op de plank. Dus ook daarvoor alles in werking zetten en vooral de lopende opdrachten goed en op tijd uit blijven voeren!

Die vijf weken vliegen volgens mij voorbij.
Er zitten ook zoveel gekke dagen tussen. Goede Vrijdag, Pasen, Koningsdag en Huub heeft nog twee extra vrije studiedagen. Daarnaast gaan Mario en ik binnenkort met z’n tweetjes een weekendje op en neer naar Oostenrijk om onze twee huisjes nog een keer goed te bekijken. Dan weten we wat we mee kunnen nemen en wat we op moeten slaan. Huub gaat dan een nachtje logeren bij opa en oma en een nachtje naar zijn vrienden Alex en Roos. Gelukkig vindt hij het tot nog toe allemaal best.

Afgelopen donderdag was mijn laatste werkdag bij Cito en mijn collega’s hebben erg hun best gedaan om er voor mij een leuke dag van te maken. Daar zijn ze voor 100% in geslaagd! Tjonge wat ben ik verwend zeg! Het begon met een Hollandse vlaggenlijn, gemaakt door mijn lieve collega Tjits-An Schut (Felister) en het eindigde met een hele gezellige borrel bij Momento. Bij thuiskomst had ik een tafel vol bloemen, lieve kaartjes, Oud Hollandse snoepjes, een zelfgemaakte waardebon, kaartjes van www.scarlettmarijs.nl en nog veel meer! Zo lief en zo te gek!
Via deze weg, nogmaals bedankt!!!